Ogólnonarodowa histeria...

Paranoja się robi powoli. Esktraklasa wydała podobno zalecenie, by aż do końca sezonu (!) piłkarze "Unikali nadmiaru zbędnej radości po strzelonych golach". Może najlepiej zróbmy żałobę aż do końca roku. Ludzie śpiewają barkę, brakuje jeszcze tylko transparentów "Santo Subito". Ulice, ronda, nagle wszystko ma być nazywane imieniem Lecha Kaczyńskiego, który moim zdaniem wcale nie był dobrym prezydentem. Ale istota polskiej żałoby jest specyficzna, najważniejszym "uczynkiem" człowieka zdaje się u nas to, że zginął w wypadku. Słusznie ktoś napisał, że o wejściu do narodowego panteonu decydują nie tyle zasługi, co tragiczna śmierć, podnoszona natychmiast do rangi męczeństwa.

Bo Polacy uwielbiają celebrować i przeżywać wszelkiej maści klęski, tragedie, katastrofy i porażki. Jest to wkurzające na dłuższą metę, ale jeśli nawet radosne z definicji Święto Konstytucji 3 maja obchodzone jest na martyrologiczną nutę, to czemuż się dziwić 😕

Tak jak również 11 listopada. Chyba lepiej się cieszyć z odzyskania niepodległości, nie? A w szkołach narzeka się i ubolewa nad czasami zaborów... Z okazji tego święta oczywiście.

Boli, co?

Do skrajnie pesymistycznego podejścia do świata i nieutulonego żalu do wszystkich o wszystko dodałbym jeszcze prześciganie się w "pokazówce" - większa flaga, śpiewający znicz, zdjęcie przed Wawelem wrzucone na n-k i podobne...

Na szczęście miejscami pojawiają się pozytywne akcenty, takie jak choćby coraz bardziej rozreklamowane obchody Powstania Wielkopolskiego - które akurat dotyczą faktu radosnego.

Boli to czasem mentalność tego narodu...

No co? Zawsze jest tak, że ktoś przeżywa szczerze, ktoś udaje, że przeżywa, a ktoś w ogóle nie przeżywa. Niech sobie każdy robi co chce.

Z tego co mówili to mają grać w czarnych opaskach do końca rundy jesiennej.