W '31 mogło jeszcze nie być dość wydajnych metod magazynowania energii elektrycznej więc oświetlenie mogło wymagać stałego zasilania z sieci.

Tak właśnie. I ogrzewanie też.

Mam wrażenie, że owszem jeden przewód służył zasilaniu i ogrzewaniu, ale drugi analogicznie do wielu innych sieci na świecie może stanowić zamknięcie obwodu (aby wagoniki ruszyły w tym samym momencie).

To też pewnie prawda. Pantografy na wagonie są również dwa.

A jak mogły by ruszyć w różnych momentach, kiedy są połączone liną i stanowią dla siebie przeciwwagę?

Chyba mam zaćmienie umysłowe, ale jak koło przechodzi przez taki rozjazd jak na zdjęciu?

A czy to przypadkiem nie działa na zasadzie dosunięcia do siebie poszczególnych części szyn? Widać nawet mechanizm, który to wykonuje. 🙂

Źle to ująłem 😏 - Takie zabezpieczenie służy, aby nie ruszyły:
- gdy ktoś wsiada do jednego z nich,
- gdy nie ma motorowego w wagoniku
lub w razie zagrożenia (aby rozłączyć zasilanie liny).


Istnieją trzy podstawowe rodzaje wózków i układów torów:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/4/4d/Funicular_layouts.svg
3 i 4. Normalne wózki
2. Stosowane w Polsce kolejki linowo-terenowe - schemat pokazuje dokładnie jak to wygląda (


Żadnego mechanizmu nie potrzeba i nie ma - one są na stałe tak przytwierdzone - zauważ, że nawet w przypadku, gdyby był taki mechanizm musiałby być dużo bardziej skomplikowany, aby koła nie przecięły liny, układ szyn ma umożliwiać przejazd wózkowi.

Tak działają zwrotnice na niektórych kolejach zębatych: http://www.transportszynowy.pl/kolejzebatabudapeszt.php

A widzisz- nie wiedziałem tego- dzięki za doinformowanie. 😉

@ lipien20, czyli mamy rozumieć, że koło, które idzie na mijance po szynie "zewnętrznej" ma taką budowę, że "trzyma się" szyny i wagonik pozostaje na właściwej drodze. Natomiast zastanawia mnie, co z drugą stroną, wisi w powietrzu? Opiera się na tych "wspornikach"? Ale czym? Chyba nie kołem.😮

Po kolei. Koła z jednej strony (nazwijmy dla uproszczenia zewnętrznej) mają nie jedną obręcz (typowe dla kolei) ale dwie, trzyma się z obu stron szyny. Jak widać na zdjęciu, szyna idąca po zewnętrznej stronie mijanki nie ma żadnych rozjazdów.
Natomiast koło po stronie wewnętrznej (po stronie burty którą wagonik mija się z drugim wagonikiem) jest dość szerokim walcem, bez żadnych obręczy. Jest gładkie. Na tych rozjazdach nic się nie rusza. Koło "wewnętrzne po prostu zjeżdża z szyny na torze poza mijanką i kiedy jeszcze się na niej opiera, już trafia na tą szynę w kształcie s między torami (widać jak są wyślizgane). Później tak samo nad przestrzenią na linę ciągnącą...

Czy wagoniki mają ruch stały- tzn. każdy z nich jedzie konkretną stroną, niezależnie od kierunku? Jeśli tak, to teoria Unrealgoda jest bardzo prawdopodobna- jeśli, natomiast kierunek jest różny to jest to niemożliwe, ze względu na to, że koło zewnętrzne jadąc z góry, nie będzie kołem zewnętrznym jadąc z dołu. Wybaczcie za niewiedzę, aczkolwiek nigdy nie zgłębiałem wiedzy w tym temacie, stąd byłoby bardzo miło, gdyby ktoś, mający jej więcej odpowiedział na moje wątpliwości. 😉

To jest raczej wiedza wynikająca z wielokrotnych obserwacji 😛 Też mnie ten problem bardzo nurtował.

Zauważ że każdy wagonik jest przymocowany do konkretnego końca liny. Do liny z lewej i z prawej strony toru. Liny zawsze są po tej samej stronie, po tych samych rolkach... Gdyby wagoniki jechały raz z lewej raz z prawej to liny by się skręciły.
Po drugie takie rozwiązanie jak opisałem jest proste. Jak bardzo przekombinowane były by jakieś ruchome zwrotnice i system zmiany strony za każdym razem?

===========================

Zresztą, daleko szukać. Tutaj i tutaj zdjęcia (nie moje, moich nie znalazłem) kolejki na Górę Żar (dawniej te wagony jeździły na Gubałówkę). Widać wyraźnie koła od wewnętrznej bez żadnych obręczy. Ale najlepiej widać to na banerze ich strony głównej Widać wyraźnie koła - walce (z lewej) i mocno obudowane koła ze strony zewnętrznej. Całkowicie osłonięte, z dodatkową blachą z wcięciem na szynę (prawdopodobnie na wypadek wykolejenia) .

Dzięki wielkie za wyjaśnienie- widać, że muszę się podszkolić w tym zakresie. 😉

Są oczywiście wyjątki od reguły lub ciekawe modyfikacje.
Dla przykładu tramwaj w Trieście - http://youtu.be/1grKGr3EsyY
Choć zasada działania samego funikularu jest taka sama jak na linii kowieńskiej, to zwraca uwagę zwrotnica i sposób poprowadzenia liny na mijance (około 4:30) i zwrotnica na dole.
Innym przykładem są "elevadores" w Lizbonie, Schwebebahn w Dreźnie, Oberweißbacher Bergbahn, czy pochylnie na Kanale Elbląskim i wiele innych.
Kolejki linowo-terenowe stosowane były i są w bardzo różnych miejscach i do różnych celów (w fabrykach, na budowach, etc.).