Widzę, że jeszcze SP nr 2 nie było.

Tak w ogóle to super zdjęcia. Można sobie przypomnieć jak to dawniej było. 🙂

Jest i mój blok 🙂

Lata 70 i 80te to największa katastrofa dla jakosci i estetyki architektury w Polsce.

niekoniecznie - często patrząc na nowozbudowane potworki na strzeżonych osiedlach myślę, że to obecne lata są najgorsze dla mieszkaniówki. ot przykład z krakowa: http://pokazywarka.pl/46a643-2/ 😉
komunistyczne blokowiska miały natomiast jedną dobrą cechę: były dobrze rozplanowane urbanistycznie. każde osiedle miało swój sklep, szkołę, przedszkole, ośrodek zdrowia, park i plac zabaw - podczas gdy na wielu współczesnych "luksusowych" osiedlach to nawet zwykłego spożywczaka ze świecą szukać.
w Poznaniu wybudowano parę lat temu Osiedle Nad Wartą. lokalizacja świetna, ale dziwię się ludziom, którzy chcieli tam zamieszkać - oszalałbym w tym ścisku, zwłaszcza że między blokami nie ma roślinności.
gdzie tu porównanie choćby ze słynnym katowickim Tauzenem?

Z jednej strony tak, bo jakość oraz estetyka leżały i kwiczały. Z drugiej strony, to co napisał FF. Wtedy każde osiedle było planowane całościowo, wiec wszystko jest na miejscu, przez co w takim miejscu żyje się zdecydowanie wygodniej.

I jeśli miałbym do wyboru mieszkać np. na Ruczaju, czy na jakimś z osiedli właśnie z lat 70/80, to zdecydowanie wybieram to drugie. 😉

Nie zgodzę się z tym stwierdzeniem w stosunku do lat 70. Akurat wtedy planowanie osiedli było poprawne. Odległości między budynkami były przyzwoite, zachowano miejsce na zieleń, w osiedlach nie zapomniano o pawilonach handlowych, szkołach i przedszkolach. Spacerując teraz po bieńczyckich, czy mistrzejowickich osiedlach zawsze znajdzie się jakiś park, ogródek dla dzieciaków, jedynie można mieć zastrzeżenie do ilości miejsc parkingowych, ale w tamtych czasach nikt nie przypuszczał, że tak wzrośnie liczba pojazdów. Same budynki też mają wyważoną architekturę, bez zbędnych udziwnień. Funkcjonowały jednolite "modele" bloków, dzięki czemu można spotkać podobne budynku w różnych częściach miasta. Wszystko to ze sobą łatwiej się integrowało w przeciwieństwie do bloków stawianych w ostatnim dziesięcioleciu.

Tak tak ale wy mówicie o całosciowym planowaniu osiedla, ja mówię tylko o wykonaniu samych budynków i ich architekturze. A to co piszecie to abolutna prawda.

Jakość wykonania niestety nie dorównywała wtedy jakości projektów czy rozplanowania. Nawet bloki z wielkiej płyty budowane na początku lat 90 (sm Kabel przy il Wielickiej, gdzie niegdyś mieszkałem) były porażką. Zero kątów prostych w pomieszczeniach i odpadające od ściany balkony o ramie spawanej z profili metalowych. Sąsiad miał jakieś szafy na balkonie i z roku na rok jego balkon odchylał się coraz bardziej...

Dzisiaj też trzeba mieć szczęście, żeby trafić porządnie wybudowany blok (albo dużo kasy). Wielość firm deweloperskich i inwestycji powoduje, że niektóre firmy starają się przyciągnąć klientów niską ceną, uzyskiwaną dzięki niższej jakości wykonania.

Jedynym mankamentem osiedli z lat 60/70/80 , a mój jest z 65 roku to bardzo mała ilość miejsc parkingowych 🙂

Może nie jedynym, ale da się żyć 😁

Bloki z połowy lat 90. już są do remontu, a wielka płyta stoi.

AndrzejK , wielka płyta stoi, ale i tak cegła lepsza 😛

Prawdą jest jednak, że w okresie radosnego budownictwa lat 90. budowano byle jak.