Ten 126N wygląda całkiem ładnie. Fajnie będzie go zobaczyć u nas. Tramino też bym u nas oglądnął. Pesa najmniej mi się podoba (z polskich współczesnych tramwajów).

No, tyle że Tramino mają sztywne wózki i za duży nacisk na oś. Więc dla naszych torowisk (które i tak są w kiepskim stanie) może lepiej by zostały w Poznaniu...

Nie do końca. Tramino dla Jeny i Brunszwiku są takiej samej konstrukcji, jak ten AEG.

BTW: W tamtych czasach (1992) były już ogólnodostępne kolorowe klisze? Bo co patrzę na fotki to niej/więcej do 1994 roku, to większość wykonanych zdjęć przez Polaków są czarno-białe.

A dlaczego by miało nie być? Nawet za PRL-u były dostępne (głównie ORWO...), tyle że o ile filmy czarno-białe można było sobie wywołać (lub przynajmniej zrobić odbitki) w domu czy np. w szkolnym kółku fotograficznym, to z kolorowymi już nie było tak prosto. I tak tanio...

Ja mam całe pudło takich zdjęć od początku lat 80 i wszystkie kolorowe. Z tego co wiem, żadnego problemu nie było z dostępnością. Tyle że wywoływało się je w zakładzie a nie samemu.

A dzięki za odpowiedź. Cały czas myślałem, że trudno było je dostać, a tu chodziło o cenę odbitek...

Myślę że nie o cenę odbitek ale o fakt, że takie zdjęcia robili raczej pasjonaci fotografii, tacy często preferują robienie zdjęć od początku do końca samemu.
O ile czarno-biały film i czarno-białe odbitki można w miarę przystępny sposób wykonać samemu, nawet w zaadaptowanej na ciemnię łazience, o tyle fotografia kolorowa jest już o wiele bardzie skomplikowana.

Do kwestii koloru w PRLu warto dodać jeszcze, że popularne było również robienie tzw. slajdów. Sam mam trochę swoich jeszcze z końca lat osiemdziesiątych (ORWO) i sporo z lat dziewięćdziesiątych, natomiast pierwsze kolorowe slajdy taty są z końcówki lat sześćdziesiątych.